-
Een herhaling van zetten…
Ik had niet verwacht dat ik opnieuw in een juridische procedure terecht zou komen maar ten tijde van dit schrijven staat mijn advocaat op het punt een brief naar de gemeente te sturen wat betekent dat het bal opnieuw geopend is en ik opnieuw moet gaan vechten voor iets waar ik niet voor zou hoeven vechten. Welkom in de gemeente Coevorden… Ik probeer bij mezelf te voelen hoe het voelt… Verdrietig is het eerste wat in me opkomt. Verdrietig omdat er klaarblijkelijk niet geleerd is van de vorige zaken. Verdrietig omdat er nog steeds mensen werken die geen verstand van zaken hebben en die dus op een functie zitten waar…
-
Inner circle
Vorig jaar in februari gebeurde het ergste wat me op dat moment kon overkomen: mijn neurostimulator hield er bijna volledig mee op. Dat resulteerde instant in het niet meer kunnen zitten wat automatisch inhield dat er dezelfde dag nog een bed in de kamer moest komen en ik mijn spiegel aan medicatie weer moest gaan opbouwen. Met in dit geval geen pregabaline/lyrica als zenuwpijn stillende medicatie (nou ja, stillend?) maar amitriptyline. En die keuze maakte ik puur op basis van een lagere instapdosering met in mijn achterhoofd wat voor een hel het was om af te kicken van de pregabaline/lyrica (h)el-lende… Naast dit gebeurde er goed een kleine drie weken…
-
WMO part 3
Ik kreeg vandaag post… Drie enveloppen van de gemeente Coevorden. Eentje stond in dat ze bevestigden dat er een aanvraag werd ingetrokken, hier kom ik in een latere blog op terug, en twee gingen over een aanvraag voor een tweede afstandsbediening voor mijn voordeur en de huishoudelijke hulp die binnen de gemeente herzien wordt. Ik krijg al uitslag als ik de enveloppen zie, eerlijk gezegd. Er is maar zelden een bericht geweest in de afgelopen 7 of 8 jaar dat ik een “jippie” gevoel kreeg dus ook nu zou het vermoedelijk zeer teleurstellend zijn. Nou, ik zat er niet ver naast. Hoewel? Het is eerder lachwekkend. En als je mijn…