Update gemeente Coevorden
Het is al weer even geleden dat ik jullie op de hoogte heb gebracht over mijn (gevoelsmatig) eeuwig durende strijd met de gemeente. Die laatste update/blog ging over het gegeven dat ik geen huishoudelijke hulp meer zou krijgen en dat ik naar Argonaut zou moeten in verband met het aanvragen van een tweede (reserve) afstandsbediening en de #one rolstoel. Ik schrijf tevens dat ik een advocaat in de arm heb genomen en dat de gemeente hem negeert. A lot has happend since…
Mijn advocaat heeft het roer sinds een paar weken stevig in handen. Hij heeft een teamsmeeting gehad met de gemeente waarin hij heel duidelijk heeft aangegeven dat hij naar alle partijen kritisch wil zijn om zo te voorkomen dat er ruis op de lijn komt. Hij wil bovenal duidelijkheid.
En daarin was mijn advocaat dus ook kritisch naar mij...
Die duidelijkheid levert voor mij in elk geval nu al op dat ze een besluit gaan nemen over de tweede afstandsbediening en de #one rolstoel. Alsnog kan dit besluit negatief zijn voor mij waarna we een juridische procedure ingaan. Maar op basis van mijn gevoel heb ik het idee dat dat wel snor zit.
Wat ook snor zit, is mijn huishoudelijke hulp. Dat wil zeggen, de gemeente stelde dat ze aan het wachten waren op een verklaring van mijn dochter omdat deze op mijn adres ingeschreven staat. De reden waarom ik die verklaring nooit heb ingestuurd is omdat mijn dochter dus niet bij mij ingeschreven staat. Echter, beleid is beleid en daarin was mijn advocaat dus ook kritisch naar mij: ‘hun vragen om die verklaring, jij levert die verklaring.’ Want zo kan de gemeente mij niet kwalijk nemen dat ik niet heb voldaan aan hun beleid. Mocht ook dit verhaal voor een rechter komen, dan heb ik m’n best gedaan. Snap je?
Die dat, 1 september 2022, die vergeet ik nooit meer.
Voor nu is het afwachten. Alle communicatie gaat via mijn advocaat en dat geeft rust want ik hoef maar een envelop op mijn deurmat te zien liggen van de gemeente en mijn hartslag gaat omhoog… Want het is altijd drama en ellende. Ik heb heel eerlijk gezegd een boekwerk vol aan negatieve ervaringen. Van het kwijtraken van mailtjes tot het plaatsen van een voorziening van de scootmobiel op een onstabiele ondergrond tot die hele ellende rondom de woningaanpassing èn mijn voordeur.
Het is fijn dat mijn advocaat heeft besloten tot volledige ruisdichtheid. Dat alles maar dan ook echt alles via hem gaat. Dat hij checkt of de uitvoering van het beleid klopt. Of ze zich aan de wet houden en daarbij in acht nemend dat wij ons tevens keurig aan de regels houden.
Dit is mijn derde advocaat… Mijn eerste, mr. Doornbos ging met pensioen. Ach, wat was dat een fantastische man met een bak aan ervaring. Hij heeft de voormalig wethouder onwijs op z’n plek gezet: chapeau! Maar goed, hij ging met pensioen waardoor we afscheid van elkaar moesten nemen. Hij verwees me door naar mr. van Dijk. Ook een fantastisch advocaat. Onwijs druk ook, wat altijd een goed teken is. Hij heeft boordevol vertrouwen naast me gezeten tijdens de zitting in Groningen en later bij de Centrale Raad van Beroep, waar we in een compleet andere kamer zaten dan gebruikelijk omdat de voorlopige voorziening was toegewezen en dus de zaak vanwege medische redenen naar voren was gehaald. Die dag, 1 september 2022, die vergeet ik nooit meer.
Ik weet dat het recht niet altijd recht is.
Mr. van Dijk heeft ons uiteindelijk doorverwezen naar mijn huidige advocaat, mr. Kappelhof, die overigens ook smoordruk is. Mr. van Dijk heeft ons doorverwezen omdat mr. Kappelhof gespecialiseerd is in een rechtsgebied die wellicht later nog van toepassing kan zijn maar zeker ook omdat hij uitblinkt als het gaat om oplossen van conflicten. Ha… En van een conflict tussen mij en de gemeente is in september al 7 jaar sprake. Triest, hè?
Enniewee, het zijn stuk voor stuk mannen die zich sterk (hebben) willen maken voor mij. En daarmee maak ik even een klein uitstapje want ik heb ook twee advocaten gehad waar ik beslist geen fijn gevoel bij had. Beide heb ik wel een kans gegeven maar het voelde niet goed. Dus mocht je zoekende zijn? Luister hierin goed naar je gevoel.
Ik wil betrokken zijn en alles kunnen/durven zeggen wat nodig is. Ik wil die ruimte voelen want het gaat wel over mij en mijn leven. En hoewel ik ook nu betrokken ben – want nogmaals, het gaat per slot van rekening om mij – is het een stuk rustiger op de lijn en dat komt omdat mijn huidige advocaat geen ruimte laat voor ruis aka gekissebis.
Gelukkig maar want ik kan me nog herinneren van de vorige zaken hoe de gemeente alle ruimte kreeg om te kissebissen. Om ruis op de lijn te gooien. Als ik de mails terug lees is dat de toon die de blonde juriste van de gemeente Coevorden hanteerde: alles troebel maken. Daardoor – en omdat mijn eerste advocaat te weinig ervaring had – heeft die zaak onnodig langer geduurd.
Als ze je kunnen breken?
Om je één voorbeeld te geven: volgens de juriste van de gemeente Coevorden mocht ik vooral mijn handjes dichtknijpen dat ik geen MS had, omdat ik nog kon lopen. Ik begrijp tot op de dag van vandaag niet wat die zin inhoudelijk met mijn zaak te maken had maar ik begrijp ook niet, vanuit menselijk oogpunt, waarom je zoiets überhaupt zegt. Die zin was bewust gesproken om iemand -notabene een burger die aanklopt voor hulp- de grond in trappen. Een dieptepunt, maar geloof me: ik heb van haar en haar vrouwelijke collega nog veel meer van dit soort shit voor m’n kiezen gekregen. Allemaal uitspraken die niets maar dan ook niets met mijn zaak te maken hadden. En ze riepen het omdat ze pissig waren omdat ik ze wees op het niet functioneren. Ze maakten het persoonlijk. En zo werkt dat al die jaren al bij de gemeente: je mag vooral niets zeggen over hun functioneren want je krijgt het dubbel en dwars terug op je bord. Tja, als ze je kunnen breken?
En eerlijk, ik ben wat gewend op dat vlak want ik heb zelf in een ver, ver verleden de nodige jaren voor een advocaat mogen werken. Ik weet dat het recht niet altijd recht is. Maar dit is echt serieus next level shit…
Die blonde juriste werkt niet meer voor de gemeente maar helaas werken er nog steeds een aantal waarvan ik weet dat ze heel professioneel achter mijn rug om – zelfs richting bedrijven waarmee ze samenwerken – giftig over mij praten. Ik schijn nogal wat consulenten van de afdeling WMO richting de overspannenheid te hebben geholpen. Tja… Dat zeg ik, ik kan er wel een boek over schrijven, over alle ellende met de gemeente Coevorden. Maar zolang ik nog midden in een soort van procedure zit, is een blog hier op mijn eigen site the best next thing.
Wordt vervolgd.
